Geschiedenis – Brasserie Nieuw Ehrenstein

geschiedenis-wit

Welkom in Kerkrade, een stukje Nederland dat zo verschilt van de rest.

Midden in het hart van Europa zijn de invloeden van buitenaf overal te zien, te proeven en te voelen. Zo afwisselend als het landschap zijn ook de belevingen: van spirituele bezinning tot spectaculaire attracties. De plek waar de natuur tegelijk lieflijk en wild kan zijn, dat is Kerkrade.

Middenin dit stukje Nederland ligt ook Nieuw-Ehrenstein. Sinds 1753 staat de hoeve als een parel in Kerkrade in de Anstelvallei. Met zijn hellingbossen, monumentale hoeves, kristalheldere beek en weidse uitzichten over stuwmeer de Cranenweyer is de Anstelvallei beslist een bezoek waard.

Hoeve Nieuw-Ehrenstein is in 1753 gebouwd door de toenmalige eigenaar (Peter Caspar Poyck) van kasteel Erenstein op de plek waarop al een boerderij stond, genaamd Onderste Dentgenbach. Vanaf deze tijd werd de nieuwe hoeve met Neuhof of Nieuw-Ehrenstein aangeduid.

Het herenhuis dateert van rond 1839.

Behalve het herenhuis met een pachterswoning en een opzichterswoning bestond de hoeve uit ruim 55. Ha bos, wei- en akkerland, aaneengesloten rond het hoevegebouw.

De hoeve werd in 1921 door Herman Waelen en Anna Crombach in eigendom verworven. Zij verhuisden in maart 1922 naar deze hoeve met hun gezin. Op dat moment hadden zij 5 kinderen. In Kerkrade werden nog eens zes kinderen geboren. In begin jaren vijftig van de vorige eeuw ging de hoeve over naar hun drie oudste zonen.

In verband met de sluiting van de mijnen in 1966 had de gemeente Kerkrade industrieterrein nodig voor vervangende werkgelegenheid. Twintig 20 ha. van deze boerderij is uiteindelijk deel gaan uitmaken van industrieterrein Dentgenbach. De familie Waelen (de drie broers) hebben vervolgens de gehele hoeve en de landerijen, toen nog ruim 42. Ha groot verkocht.

In 2006 hebben de laatste familieleden van de familie Waelen Nieuw-Ehrenstein verlaten.

Nieuw-Ehrenstein of Nieuw-Erenstein?

Schrijven we Ehrenstein nu met of zonder “h”. Hoeve Nieuw-Erenstein werd vroeger met een “h” erin geschreven, tegenwoordig zonder “h”. De “h” is afgeleid van het Duitse woord Ehre. Op het herenhuis staat Nieuw-Ehrenstein vermeld met “h”. Omdat wij alsook het Limburgs Landschap de hoeve in oude glorie willen eren en herstellen hebben wij ervoor gekozen om de spelling met “h” aan te houden.